موفقیت در تبدیل سلول‌های بنیادی به سلول ریه

برای نخستین بار دانشمندان موفق شده اند سلولهای بنیادی انسان را به سلولهای کارآمد ریه و مجاری تنفسی تبدیل کنند.

پژوهش جدید، امید پیوند ریه با میزان موفقت بالا را فراهم خواهد آورد.

تحقیق درباره سلول‌های بنیادی در آمریکا همواره از مسائل بحث انگیز بوده که ابعاد اخلاقی و دینی نیز پیدا کرده است.

این دستاورد جدید که از سوی پژوهشگران مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا نیویورک اعلام شده، چشم انداز امیدبخشی برای مدل سازی از بیماریهای ریوی، غربال گری داروها، مطالعه تکامل ریه انسان، و در نهایت، به وجود آوردن بافت جدید ریه برای پیوند فراهم آورده است. نتایج این پژوهش در نشرییه "نچرال بیوتکنولوژی" منتشر شده است.

هانس ویلم اسنوک، سرپرست این تحقیق، می گوید: "پژوهشگران به توفیق نسبی در تبدیل سلولهای بنیادی بدن انسان به سلولهای قلب، سلولهای بتای لوزالمعده، سلولهای روده، کبد و اعصاب به وجود آورده اند که امید فراوانی به رشته بازآفرینی در پزشکی می بخشد. اکنون ما سرانجام می توانیم سلولهای ریه و مجاری تنفسی را بسازیم. اهمیت این موضوع در این است که پیش بینی موفقیت پیوند کبد معمولا‌آسان نیست. هر چند تا استفاده بالینی از این دستاورد هنوز سالها فاصله هست، اکنون می توانیم شروع کنیم به فکر کردن در باره پیوند با استفاده از سلولهای پوست خود بیمار برای تولید بافت کاربردی ریه."

در سال ۲۰۱۱، دکتر اسنوک مجموعه ای از عوامل شیمایی را کشف کرد که می توانند سلولهای بنیادی رویانی انسان (ای اس)، یا سلولهای قابل تبدیل به انواع دیگر سلولها (آی پی اس) را به بافت اولیه ریه و مجاری تنفسی تبدیل کنند. بر اساس این یافته ها، می توان شماری از بیمارهای تنفسی را که منشاء آنها ناشناخته است و درمانی هم برایشان وجود ندارد، مطالعه کرد. به گفته دکتر اسنورک، با استفاده از این تکنولوژی، پژوهشگران سرانجام می توانند مدلهایی از این بیماری را در آزمایشگاه بسازند و آن را در سطح مولکولی مطالعه کنند تا داروهای موثر در درمان احتمالی آنها شناسایی شوند.

از دید پژوهشگران، سلولهای بنیادی خاصیتی تقریبا جادویی دارند، چون از پیش برنامه ریزی نشده اند و به همین دلیل می توانند به استخوان، ماهیچه، غضروف و بافتهای دیگر تبدیل شوند. اگر دانشمندان بتوانند این سلولها را کنترل کنند، امید می رود که بیماریهایی همچون آلزایمر، دیابت و پارکینسون درمان شوند.

در دراز مدت، امید می رود که بتوان با این فراوری، پیوند سلولهای خود بیمار را به ریه اش عملی کرد. به این شکل که ریه یک اهدا کننده عضو گرفته می شود، تمام سلولهای ریه برداشته می شود و فقط سازه ریه بر جای می ماند، سپس سلولهای ریه جدیدی که را که از خود بیمار گرفته شده، در آن سازه کار گذاشت. به این ترتیب مشکل پس‌زدن سلولها از سوی بدن حل می شود.



تحقیق در باره سلولهای بنیادی در آمریکا همواره از مسائل بحث انگیز بوده که ابعاد اخلاقی و دینی نیز پیدا کرده است. جرج بوش رئیس جمهوری پیشین آمریکا، پژوهش در سلولهای بنیادی را که از رویان انسان به وجود می آیند ممنوع کرد. سلولهایی که توانایی شان در تبدیل شدن به سلولها و بافتهای مختلف بدن، امید درمان بیماری هایی را که تا کنون درمان ناپذیر بوده اند به وجود آورده است.

استدلال آقای بوش و بنیادگرایان مسیحی این بود که پس از عمل لقاح، رویان به وجود آمده در حکم انسان زنده است و از بین بردنش در آزمایشگاه در حکم قتل نفس است، حتی اگر رویان در لوله آزمایش تشکیل شده باشد و قرار باشد دور ریخته بشود.

یکی از اولین اقدامهای باراک اوباما بعد از رفتن به کاخ سفید، لغو فرمان رئیس جمهوری پیشین بود. آقای اوباما گفت: "ظرفیت بالقوه این تحقیقات فوق العاده است و با نظارت درست می توان از خطرات آن دوری کرد...برای همین، دستور مجاز بودن تحقیقات در این زمینه را صادر می کنم و از کنگره هم انتظار همکاری دارم."

با این همه در آمریکا هنوز تحقیق در باره سلولهای بنیادی رویانی، تنها در مورد رویانهایی که در آزمایشگاه و از طریق تلقیح مصنوعی به وجود آمده اند مجاز است، ولی حتی در این مورد هم گاه و بیگاه صدای مخالفتهایی بلند می شود. چنین محدویتی در کشورهای اروپایی وجود ندارد.

کشف اکتین در داخل هسته سلول های یوکاریوت